Podtatrzańska miejscowość leżąca na południowo-zachodnim skraju Kotliny Popradzkiej na północnych stokach Niżnych Tatr, w pobliżu miejscowości Szczyrba. Powstała w wyniku połączenia samodzielnych przedtem miejscowości: Niżnej Szuniawy i Wyżnej Szuniawy.
   
Niżną Szuniawę wzmiankuje się w roku 1321. Należała wówczas do opactwa cysterskiego w Spiskim Szczawniku. Mieszkańcy zajmowali się hodowlą bydła i pracą w lesie.
   
Wyżna Szuniawa powstała na terenie podarowanym Bohumírovi z Liptowa w roku 1269. Wzmiankuje się ją w roku 1321. W XIV wieku jej właścicielami byli Szentiványiovci, którzy w 1346 r. przekazali ją kartuzom ze Skały (Kláštorisko). Następnie należała do Czerwonego Klasztoru i jezuitów.