Najwyżej położona turystyczno-lecznicza osada w Wysokich Tatrach, na południowym brzegu jeziora o tej samej nazwie.
   
W roku 1872 Józef Szentivany, właściciel ziemski, wybudował na południowym brzegu Szczyrbskiego Jeziora myśliwską chatę, która stala sie zarodkiem pózniejszego turystycznego centrum Szczyrbskie Jezioro.
   
Węgierskie Towarzystwo Karpackie w roku 1875 zainspirowało budowę schroniska turystycznego. W krótkim czasie powstały dalsze hotele i restauracje, sanatorium i kilka willi. W roku 1885 przyznano osadzie status uzdrowiska. Ukoronowaniem rozbudowy z czasów węgierskich było postawienie w 1906 roku hoteli Hviezdoslav i Krywań.
   
W roku 1876 wybudowano drogę Tatrzańska Szczyrba - Szczyrbskie Jezioro (w roku 1921 dostosowano ją do ruchu samochodów). Natomiast w 1896 roku wybudowano mniej więcej równoległą do drogi kolej zębatą, którą w roku 1933 zastąpiły autobusy. W roku 1885 wybudowano drogę między Szczyrbskim Jeziorem a Starym Smokowcem a w roku 1911 oddano do użytku kolej elektryczną.
   
Sytuacja po II Wojnie Światowej zmusiła do przebudowy hoteli na sanatoria antyasmatyczne, jednak w związku z przygotowaniami do narciarskich mistrzostw świata w 1970 roku postawiono nowoczesne budynki, aby zabezpieczyć odpowiednią liczbę noclegów i jadalni. Współcześnie rozbudowano system komunikacji, łącznie z nową elektryczną „zębatką” z Tatrzańskiej Szczyrby, przejść, sklepów i usług a przy wyjściu z Młynickiej Doliny powstało z rozmachem wybudowane centrum narciarskie. W roku 1976 oddano do użytku nowoczesny dom lecznicy Helios.
   
W Szczyrbskim Jeziorze mieszkał Gustaw Niedobry (1893-1966) jeden z założycieli wspinaczkowego klubu IAMES, organizator słowackiej turystyki, górskich przewodników i ratowników.